فرآیند تصفیه آب با استفاده از کربن فعال
کربن فعال گرانولی (GAC) معمولاً بعد از عملیات های انعقادی و رسوب گذاری و معمولاً در مراحل اولیه ضدعفونی که در طی آن می توان واکنش شیمیایی را انجام داد در تصفیه آب به کار گرفته می شود.
علاوه بر این آب برای پیشگیری از رشد بیولوژیکی مزاحم قبل از عبور از جاذب های GAC ضد عفونی می شود. در بسیاری از موارد کربن فعال شده به عنوان یک ماده فیلتر گرانول برای از بین بردن ذرات عمل می کند.
معمولاً آب از طریق بسترهای کربن فعال گرانولی( GAC ) به سمت پایین منتقل می شود. فراوانی شستشوی برگشتی به میزان ذرات خارج شده و میزان رشد می بستگی دارد. برخی از مخلوط کردن دانه های GAC در این مرحله انجام می شود اگرچه این گرایش توسط طبقه بندی اندازه ذرات در هنگام شستشو مقابله می شود.
پس از تصفیه آبرسانی با کربن فعال گرانولی (GAC) معمولاً از ضد عفونی کننده برای کاهش تعداد کل باکتریها استفاده می شود که بعضی از آنها به علت رشد می در جاذب ها ممکن است وجود داشته باشد.
مواد ضد عفونی کننده کافی معمولاً برای اطمینان از باقیمانده در سیستم توزیع استفاده می شود تا از آلودگی آب پیشگیری شود. معمولاً با واکنش با GAC از بین می روند.
در موارد خاص برخی از رزین های مصنوعی به عنوان جایگزینی برای GAC عمل می کنند یا ممکن است از آنها در رابطه با GAC برای تهیه کیفیت مطلوب آب استفاده شود.
تفاوت اصلی بین رزین ها و کربن فعال گرانولی (GAC) در این است که رزین ها با استفاده از محلول های آبی اسید ها و یا نمک ها یا حلال های بدون آب یا بخار احیا می شوند در حالی که GAC معمولاً از نظر حرارتی بازسازی می شود.
به طور کلی رزین ها معمولاً به مرحله پیش تصفیه نیاز دارند که به ماهیت رزین بستگی دارد.
کربن فعال پودری (PAC) اکنون در ایالات متحده بیشتر از کربن فعال گرانولی (GAC)مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی برای کنترل طعم و بو در نقاطی که در تصفیه خانه وجود دارد از آب ورودی گرفته تا درست قبل از فیلتر سریع ماسه اضافه می شود.
PAC یا در حوضه رسوب گذاری یا توسط فیلتر شنی سریع حذف می شود. هیچ تلاشی برای احیای آن در طول تصفیه آب انجام نمی گردد. اینکه آیا PAC می تواند برای از بین بردن ارگانیک به غیر از مواردی که باعث طعم و بوی تهاجمی می شوند مورد استفاده قرار گیرد ، نیاز به بررسی دقیق تر دارد.
انواع مختلفی از GAC و PAC به دلیل تغییر در مواد اولیه و عملیات های تولید از نظر تجاری در دسترس هستند. از آنجا که انواع آلاینده های آلی از مکانی به مکان دیگر متفاوت است .
ترکیبات شیمیایی که وارد عملیات تصفیه آب جذب می شوند شامل مواد هیومیک با وزن مولکولی بالا ترکیبات ارگانیک با وزن کم مولکولی با منشا طبیعی یا صنعتی و محصولات حاصل از تصفیه قبلی مانند کلر زنی یا اوزونیزاسیون می باشد.
بخشی از مواد شیمیایی را می توان با فرآیند شفاف سازی حذف نمود و یا توسط جاذب یا هر قطعه می در بستر جاذب جذب شد. برخی از ترکیبات ممکن است غیر قابل جذب باشند یا فقط بسیار ضعیف هستند.
ترکیبات شیمیایی که از فرایند تصفیه جذب خارج می شوند می توانند همان مواد شیمیایی وارد گیاه شوند یا ممکن است محصول واکنش شیمیایی یا عملکرد می در سیستم باشند.
ترکیبات آلی ممکن است در پساب یک ستون جذب ظاهر شوند زیرا سایتهای جذب موجود اشباع شده یا به دلیل اینکه توسط سایر ارگانیک ها از محل جذب جابجا شده اند. از آنجا که جذب اغلب قابل برگشت می باشد ممکن است ترکیبات جاذب کاهش یافته و هنگامی که غلظت های تأثیرگذار آن ترکیبات کاهش می یابد در پساب نمایان می شوند.
این پدیده ها ممکن است منجر به ظهور غلظت بیشتری از یک ترکیب در پساب نسبت به تأثیرگذار در آن شود. بنابراین ، هم تنوع کیفی و هم کمی از کربن فعال که وارد عملیات جذب می شوند بر کیفیت آب تولید شده توسط آن تأثیر می گذارد.
درباره این سایت